نقش پیش بینی کننده صفات شخصیتی با واسطه گری کنترل عواطف در رابطه با سندرم روده تحریک پذیر در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بوشهر سال ۹۳-۱۳۹۲

زمینه: این مطالعه با هدف اصلی نقش پیش بینی کننده صفات شخصیتی با واسطه گری کنترل عواطف در رابطه با سندرم روده تحریک پذیر بر روی یک جمعیت دانشجویی انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مطالعات همبستگی است که بر روی 384 دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر (252 دختر و 132 پسر) که به روش تصادفی طبقه ای نمونه گیری شده بودند، اجرا گردید. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ویژگی های شخصیتی نئو (neo)، پرسشنامه کنترل عواطف (affective control scale) و پرسشنامه آی. بی. اس (ibs scale) استفاده گردید. برای تحلیل داده ها از روش الگویابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار ایموس (amos) استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد، متغیرهای شخصیتی برون گرایی (015/0>p)، توافق پذیری (0001/0>p)، روان رنجوری (0001/0>p) در کنترل عواطف تأثیر معنی دار داشت و همچنین تأثیر متغیر کنترل عواطف (01/0>p) در سندرم روده تحریک پذیر معنی دار بود. در این پژوهش مشاهده شد که متغیرهای شخصیتی برون گرایی (04/0-)، توافق پذیری (07/0-) و روان رنجوری (13/0) به طور غیرمستقیم بر سندرم روده تحریک پذیر تأثیر معنی دار داشتند، در حالی که از میان ویژگی شخصیتی پنج گانه فقط، روان رنجوری به طور مستقیم (21/0) در سندرم روده تحریک پذیر تأثیر معنی دار داشت. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این پژوهش می توان بیان کرد که از میان ویژگی های شخصیتی مورد مطالعه، ویژگی شخصیتی روان رنجوری هم با واسطه گری کنترل عواطف و هم بدون واسطه گری این متغیر، در سندرم روده تحریک پذیر تأثیر معنی داری داشته و ویژگی های شخصیتی برون گرایی و توافق پذیری فقط قادر بودند با واسطه گری کنترل عواطف (غیرمستقیم) در سندرم روده تحریک پذیر تأثیر داشته باشند. در مقابل سایر ویژگی های شخصیتی مورد مطالعه تأثیری در سندرم روده تحریک پذیر نداشتند.